Implantologia

Leczenie z udziałem implantów śródkostnych stanowi przełom w uzupełnianiu brakujących zębów. Jest to metoda umożliwiająca w sposób najbardziej zbliżony do fizjologicznego przenoszenie sił żucia i odbudowę brakujących zębów. Początkowo implanty osadzano w miejscach gdzie po utracie zębów zachowała się w wystarczającej ilości kość wyrostka zębodołowego. Niestety po utracie zębów zanik kości wyrostka zębodołowego i pokrywającego go dziąsła jest procesem fizjologicznym. Próbowano więc przystosować kształt i wielkość implantów śródkostnych do zmieniających sie warunków w jamie ustnej. Z czasem lekarze nauczyli się odbudowywać brakujące tkanki kości i dziąsła, także obecnie dysponujemy wieloma metodami odbudowy brakujących tkanek miękkich i tkanek kostnych.

Jak mówi dr Marius Steigman, jeden z autorytetów dzisiejszej implantologii implanty należy wkręcać tam, gdzie nie ma kości i gdzie zanikło dziąsło, ale w miejscach anatomicznie odpowiadających pozycjom własnych zębów. Tylko takie postępowanie umożliwi wykonanie protetycznej nadbudowy najbardziej zbliżonej funkcjonalnie i wyglądem estetycznym do własnych zębów pacjenta. Tu należy się drobne wyjaśnienie. Przed implantacją należy oczywiście odtworzyć przy pomocy zabiegów regeneracyjnych brakujące tkanki. Etap odbudowy brakujących tkanek stanowi dla chirurga największe wyzwanie i niesie ze sobą najwięcej problemów. Jaką metodę operacyjną wybrać? Jaki substytut kości użyć? Czy wogóle sięgać po biomateriały? Jaką membranę zastosować w technikach sterowanej regeneracji tkanek, itp.
Pytań i odpowiedzi jest wiele. Podobnie rzecz ma sie z technikami implantacji. Można osadzać implanty natychmiast po ekstrakcji zęba, niekiedy jest wskazana implantacja odroczona, czasami lekarz decyduje sie na implantację połączoną z zabiegiem odbudowy brakujących tkanek kości i dziąsła, itd.

Duża różnorodność technik operacyjnych, biomateriałów, technik szycia. Samo osadzenie implantu jest stosunkowo prostą fazą leczenia, oczywiście pod warunkiem wybrania odpowiedniego implantu i właściwej dla danego przypadku techniki implantacji i czasu obciążenia implantu nadbudowa protetyczną
Postępy w produkcji biomateriałów, technologiach produkcji implantów, oraz coraz większej różnorodności systemów implantologicznych powodują, że należy postawić pytanie: Jaki system jest najlepszy, jaki system implantologiczny gwarantuje największy wskaźnik powodzenia w długotrwałej perspektywie.
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, ale każda firma implantologiczna ze względów marketingowych przekonuje nas, że właśnie ich produkt jest najlepszy, a użycie właśnie tego produktu gwarantuje największy wskaźnik powodzenia w długotrwałej obserwacji.

Wbrew utartym opiniom internetowym, często idącym w parze z ukrytą reklama, sponsorowaną przez firmy oferujące systemy implantologiczne należy powiedzieć, że w impalntologii, (będącej częścią mikrochirurgii) najwięcej zależy od wiedzy i doświadczenia lekarza. Tak uważa guru współczesnej implantologii Fuoad Khoury, który pisze że nie marka użytego implantu, czy nazwa firmy produkującej biomateriały decydują o sukcesie, ale wiedza i zręczne ręce lekarza chirurga.

Pacjent miał osadzony implant "z górnej półki". Niestety firma, która w swoim czasie promowała ten implant jako przełomowy, w leczeniu implantologicznym, po kilku latach obecności na rynku wycofała go z oferty. Powodem była duża liczba komplikacji, periimplantitis. Tutaj dodatkowo przyczyną powikłań mogła być niestarannie wykonana faza protetyczna. Implant usunięto, osadzono nowy implant, zregenerowano kość. Końcowe zdjęcie RTG wykonano dwa lata po zakończeniu leczenia.

W naszej ofercie posiadamy różne implanty, stosownie do warunków w jamie ustnej, oraz oczekiwań i wymagań pacjentów. Używane przez nas systemy implantologiczne są stosowane przez lekarzy od wielu lat i są stale udoskonalane przez producentów.
System implantologiczny firmy Nobel Biocare został po raz pierwszy zaprezentowany w Toronto w roku 1982, od tego czasu doczekał sie wielu modyfikacji i ulepszeń. Systemy implantologiczne Implanty TBR, Alfa Bio są dostępne na rynku od około 20 lat. System Miss jest kontynuacją linii Alfpha Bio. Nasi pacjenci często decydują sie na użycie implantów koreańskich Dentium Superline, dostępnych na polskim rynku od kilkunastu lat. Implanty Dentium Superline w mojej opinii gwarantują korzystny wskaźnik jakości do ceny. Niemniej możemy założyć implant każdej marki i każdego systemu implantacyjnego, pod warunkiem wcześniejszych ustaleń oraz według życzeń pacjenta.
Obecnie dostępnych jest wiele różnych systemów implantololgicznych. Aktualnie w Polsce jest na rynku kilkadziesiąt różnych systemów implantologicznych. Trudno ocenić ile systemów jest dostępnych w Europie. Ocenia się jednak, że ok 10% rocznie znika z rynku i tyle samo pojawia się nowych systemów. Dlatego przy wyborze systemu implantologicznego warto zwrócić uwagę na to od jak dawna występuje on na rynku. Czy jest godny zaufania?
Obecnie prawie wyłącznie używa sie implantów o kształcie nagwintowanego cylindra lub stożka. Poszczególne systemy implantologiczne różnią się między sobą szczegółami technicznymi. Raczej niewskazane, a nawet niezawsze możliwe jest łączenie ze sobą elementów z różnych systemów.
Kilka lat temu można było spotkać takie hasło reklamowe dużego producenta implantów: "Każdy stomatolog robi korony, mosty ... implanty". Jak sie dobrze zastanowić nad treścią tego sloganu, to należy współczuć pacjentom, którzy uwierzyli, że leczenie chirurgiczno - protetyczne z użyciem implantów jest takie proste jak założenie wypełnienia, czy korony protetycznej. Zwłaszcza wtedy, gdy wiemy że wykonanie dobrej jakości wypełnienia, czy korony jest sztuką i bardzo łatwo tutaj o popełnienie błędu. Musimy zatem odróżniać realne możliwości leczenia implantologicznego od chwytów reklamowych. Ważną rolę odgrywają doświadczenie i wiedza lekarza, zdarza się często, że realne możliwości są inne niż te przekazywane w spotach reklamowych.
Istotną sprawa są stosunkowo wysokie koszty leczenie implantologicznego, co często jest spowodowane na jednej stronie indywidualnymi warunkami w jamie ustnej pacjenta, a na drugiej stronie jego oczekiwaniami, wymaganiami i ... życzeniami. Dlatego zawsze przedstawiamy Pacjentowi plan leczenia z podaniem rozwiązań alternatywnych w ramach prawidłowego postępowania leczniczego. Jednak nawet największe koszty poniesione przez pacjenta nie zastąpią codziennej higieny, współpracy ze stomatologiem w ramach wizyt kontrolnych, czy wypełnianiu zaleceń ustalonego planu leczenia. Naszym pacjentom implantologicznym zalecamy minimum raz do roku wizyty kontrolne i badania RTG pozabiegowe. Przykładowo pierwsze badanie kontrolne RTG u pacjentów bez dolegliwości i bez uchwytnych zmian na tkankach około implantowych wykonujemy dwa lata po zabiegu.

Implantacja natychmiastowa

Polega na osadzeniu implantu w kości, bezpośrednio po ekstrakcji zęba. Jest to rozwiązanie stosunkowo atrakcyjne dla pacjenta, ponieważ daje możliwość skrócenia całkowitego czasu leczenia, a jednocześnie prawidłowo wykonana implantacja natychmiastowa stwarza możliwości minimalizacji poekstrakcyjnego zaniku tkanek dziąsła i kości. Należy jednak pamiętać, że ten rodzaj implantacji jest możliwy tylko przy zaistnieniu korzystnych warunków miejscowych (zdrowa kość, w odpowiedniej ilości, muszą też być spełnione wymagania dotyczące tkanek miękkich, korzystne warunki zgryzowe, itp.)
Przy korzystnych warunkach zgryzowych można natychmiast po zabiegu obciążyć implant tymczasową nadbudową protetyczną. Po kilku miesiącach należy wykonać definitywną nadbudowę protetyczną.
Trzeba więc rozważyć wszystkie możliwości leczenia i po odpowiedniej analizie zakwalifikować pacjenta do implantacji natychmiastowej, odroczonej, ewentualnie leczenia etapowego. Większość pacjentów kwalifikuje się do leczenia etapowego a tylko niektóre przypadki można zakwalifikować do implantacji natychmiastowej.
Warto jednak pamiętać, że implantacja natychmiastowa, jakkolwiek pożądana przez pacjentów to jej wyniki zawsze są obciążone nieco większym ryzykiem w porównaniu z klasycznym wieloetapowym protokołem leczenia implantologicznego.

Po urazie doszło do utraty górnej jedynki. Wykonano implantację natychmiast po ekstrakcji zniszczonego korzenia, założono tymczasowy most adhezyjny i za cztery miesiące wykonano tymczasową pracę protetyczną. Dopiero za pół roku wykonano koronę definitywną. Można było skrócić czas leczenia, ale wtedy wyniki estetyczne nie były by tak dobre.

Implantacja bezpłatowa

Jest to osadzanie implantów w kości, bez nacinania dziąsła. Dostęp do kości uzyskujemy wycinając w dziąśle specjalnym nożem chirurgicznym okrągły otwór, przez który wprowadzamy frezy kostne, przygotowujące łoże pod implant, a na końcu wkręcamy implant. Tak osadzony implant możemy od razu obciążyć koroną protetyczną, lub zamknąć łącznikiem gojącym, do czasu odbudowy protetycznej. Dla pacjentów ten sposób osadzania implantów może być bardzo atrakcyjny, ale jednocześnie jest to metoda mająca trochę gorsze wyniki, zwłaszcza w długoczasowej ocenie estetycznej profilu tkanek miękkich, wokół korony osadzonej na implancie. Dlatego jej użycie jest częstsze w bocznych odcinkach łuku zębowego.
W czasie trwania zabiegu operacyjnego może wystąpić wiele sytuacji, które zmuszają lekarza do wprowadzenia zmian w technice zabiegowej, a nawet odstąpienia od wykonania zabiegu w technice bez płatowej.
Osadzanie implantów w technice bezpłatowej może się odbywać tylko u niewielkiej liczby pacjentów, tylko tam, gdzie warunki dziąsłowo kostne są wyjątkowo korzystne. Największą wadą zabiegu, zwłaszcza w tzw. warunkach granicznych jest brak kontroli wzrokowej pola zabiegowego.
Natychmiastowe obciążenie implantów ... czyli zęby w jeden dzień to dość popularne hasło zachęcające pacjentów do podjęcia leczenia. Jest tylko jeden problem: pacjentów, których można bezpiecznie zakwalifikować do takiego rodzaju leczenia jest bardzo mało. Fenomen osteointegracji, który jest podstawą leczenia z wykorzystaniem implantów zębowych jest procesem dynamicznym, wymagającym spełnienia odpowiednich warunków. Osobiście dość rzadko obciążam implanty konstrukcją protetyczną, bezpośrednio po ich osadzeniu w kości. Właśnie dlatego, że surowe wymagania dotyczące profilu tkanek miękkich, architektury kości wyrostka, wymagania zgryzowe czy higieniczne spełnia niewielka liczba pacjentów. Jednak każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie i tylko od warunków miejscowych i ogólnych zależy czy pacjent zostanie zakwalifikowany do zabiegu.

Więcej o impalntologii, przypadki kliniczne